Rajgir en Kushinagar
Door: Elien
Blijf op de hoogte en volg Elien
18 Maart 2014 | India, Rājgīr
Dat india een land is om veel indrukken op te doen besef ik nu wel. Toen ik in Bodhgaya alleen terugliep naar mn hotel, liep er een man vlak bij me, trekt op zn gemakje zn broek naar beneden. Gewoon, even poepen langs de weg, tje.
In het park waar Boeddha de verlichting heeft bereikt, komen we nog vaker om alle rituelen mee te maken, geweldig. En voor ik het in de gaten heb, zit ik er zelf in. Een monnik spreekt me aan, zegt een gebed op dat ik na mag zeggen, krijg een vertaling in het Engels, wierook in mn handen, ogen dicht. In mei met volle maan zal hij opnieuw bidden, voor het hele gezin, en hij gaat me mailen, nou, ben benieuwd. En natuurlijk kost het wat geld :-)
Later raak ik aan de praat met 2 hele jonge monniken, en word binnen 5 minuten gewaarschuwd door een monnik uit China, de jongens zullen me waarschijnlijk om geld vragen en ze zijn fake, huh? Afijn, Bodhgaya is zeker de moeite waard.
Op dinsdag vertrekken we met een grote taxi naar Rajgir. Het gebied is erg arm, woonwijken van stokken met plastic maken de huisjes, overal koeien, iedereen probeert wat te verkopen langs de straat. En overal worden we nagestaard. Het gaat niet wennen hoor.
In Rajgir is het niet de bedoeling dat we alleen over straat gaan, dus de komende 3 dagen zijn we met zn allen. Het hotel is zeer basic, ik word een echte rugzaktoerist, haal er alleen uit wat nodig is, want er is niet veel plaats om spullen neer te leggen. Als de klamboe hangt, gaan we de stad verkennen. En ongelooflijk, mensen komen om ons heen staan, kijken naar ons, alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien. Dit nastaren zullen we de komende week nog heel veel zien, elk moment, en overal.
Er zijn publieke badhuizen waar we ook doorheen lopen, mensen wassen zichzelf, hun kleding, mannen zitten allemaal bij elkaar, vrouwen gaan met kleding en al, er zijn ook privewassingen waar je gezegend kunt worden. Er lopen urenlang een aantal bewakers met ons mee, waarom is niet helemaal duidelijk, maar t zal niet voor niks zijn. Er lopen trouwens totaal geen blanken hier en engels spreken is hier een uitzondering.
De electriciteit valt hier ook regelmatig uit, meestal als we s avonds over straat moeten, en in het hotel is het erg karig zonder licht :-)
Een rit met de locale bus is ook al een belevenis, de mensen zitten nog net niet op schoot, bus is propvol, zelfs op het dak zitten ze. En met de paardenkar naar de Nalanda University is ook grappig, maar hobbelt een beetje erg.
Op vrijdag hebben we een lange dag reizen naar Kushinagar, bijna 12 uur onderweg. We reizen met de trein, bijzonder om mee te maken, mensen zitten in elk hoekje van de trein, boven op de bedden, gaan gewoon naast je zitten om 6 zitplaatsen te vullen met 12 man, ja doei! We moeten dus constant de bitch uithangen en zeggen dat we 6 man genoeg vinden. Ze hangen buiten aan de trein, zitten volgens mij ook op dak. Als we stoppen op het perron, komen er kinderhandjes door de tralies, vraag om eten en geld.
In Kushinagar is Boeddha overleden, er heerst veel rust en we mogen weer loslopen. In de tempel worden weer veel rituelen uitgevoerd. De eerste morgen staan we er om 6 uur als het hek open gaat. We zoeken een plekje in de tempel rond de boeddha, en hele groepen komen om beurten binnen om hun ritueel te doen. Er wordt gezongen, gepreekt, gehuild, gemediteerd, en er worden grote kleden over Boeddha heen gelegd. Het is erg indrukwekkend allemaal.
Vandaag is het Holy, happy holy roepen de mensen hier. Hdt is een feestdag waarbij iedereen met verf gooit, je ziet er niet meer uit. Wij hebben dus maar besloten om een dag in en rond de tempel door te brengen, daar blijven we schoon haha. Overleven op chips, koekjes, fruit en water, hmmmmm, alles is gesloten omdat ze bang zijn voor verf.
Morgen naar Nepal met de taxi.
In het park waar Boeddha de verlichting heeft bereikt, komen we nog vaker om alle rituelen mee te maken, geweldig. En voor ik het in de gaten heb, zit ik er zelf in. Een monnik spreekt me aan, zegt een gebed op dat ik na mag zeggen, krijg een vertaling in het Engels, wierook in mn handen, ogen dicht. In mei met volle maan zal hij opnieuw bidden, voor het hele gezin, en hij gaat me mailen, nou, ben benieuwd. En natuurlijk kost het wat geld :-)
Later raak ik aan de praat met 2 hele jonge monniken, en word binnen 5 minuten gewaarschuwd door een monnik uit China, de jongens zullen me waarschijnlijk om geld vragen en ze zijn fake, huh? Afijn, Bodhgaya is zeker de moeite waard.
Op dinsdag vertrekken we met een grote taxi naar Rajgir. Het gebied is erg arm, woonwijken van stokken met plastic maken de huisjes, overal koeien, iedereen probeert wat te verkopen langs de straat. En overal worden we nagestaard. Het gaat niet wennen hoor.
In Rajgir is het niet de bedoeling dat we alleen over straat gaan, dus de komende 3 dagen zijn we met zn allen. Het hotel is zeer basic, ik word een echte rugzaktoerist, haal er alleen uit wat nodig is, want er is niet veel plaats om spullen neer te leggen. Als de klamboe hangt, gaan we de stad verkennen. En ongelooflijk, mensen komen om ons heen staan, kijken naar ons, alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien. Dit nastaren zullen we de komende week nog heel veel zien, elk moment, en overal.
Er zijn publieke badhuizen waar we ook doorheen lopen, mensen wassen zichzelf, hun kleding, mannen zitten allemaal bij elkaar, vrouwen gaan met kleding en al, er zijn ook privewassingen waar je gezegend kunt worden. Er lopen urenlang een aantal bewakers met ons mee, waarom is niet helemaal duidelijk, maar t zal niet voor niks zijn. Er lopen trouwens totaal geen blanken hier en engels spreken is hier een uitzondering.
De electriciteit valt hier ook regelmatig uit, meestal als we s avonds over straat moeten, en in het hotel is het erg karig zonder licht :-)
Een rit met de locale bus is ook al een belevenis, de mensen zitten nog net niet op schoot, bus is propvol, zelfs op het dak zitten ze. En met de paardenkar naar de Nalanda University is ook grappig, maar hobbelt een beetje erg.
Op vrijdag hebben we een lange dag reizen naar Kushinagar, bijna 12 uur onderweg. We reizen met de trein, bijzonder om mee te maken, mensen zitten in elk hoekje van de trein, boven op de bedden, gaan gewoon naast je zitten om 6 zitplaatsen te vullen met 12 man, ja doei! We moeten dus constant de bitch uithangen en zeggen dat we 6 man genoeg vinden. Ze hangen buiten aan de trein, zitten volgens mij ook op dak. Als we stoppen op het perron, komen er kinderhandjes door de tralies, vraag om eten en geld.
In Kushinagar is Boeddha overleden, er heerst veel rust en we mogen weer loslopen. In de tempel worden weer veel rituelen uitgevoerd. De eerste morgen staan we er om 6 uur als het hek open gaat. We zoeken een plekje in de tempel rond de boeddha, en hele groepen komen om beurten binnen om hun ritueel te doen. Er wordt gezongen, gepreekt, gehuild, gemediteerd, en er worden grote kleden over Boeddha heen gelegd. Het is erg indrukwekkend allemaal.
Vandaag is het Holy, happy holy roepen de mensen hier. Hdt is een feestdag waarbij iedereen met verf gooit, je ziet er niet meer uit. Wij hebben dus maar besloten om een dag in en rond de tempel door te brengen, daar blijven we schoon haha. Overleven op chips, koekjes, fruit en water, hmmmmm, alles is gesloten omdat ze bang zijn voor verf.
Morgen naar Nepal met de taxi.
-
18 Maart 2014 - 18:06
Petra:
Heel bijzonder en leuk om te lezen, denk alleen dat het niks voor ons is haha, prettige reis en pas goed op jezelf xxx Petra , Emile, Evita en Tatum -
18 Maart 2014 - 19:23
Janneke S. :
Leuk om je belevenissen te lezen en wat een indrukken krijg je te verwerken! Veel plezier nog! Groetjes Janneke -
19 Maart 2014 - 00:16
Jan Deurloo:
Leuk je verslagen te lezen, Elien!
Je maakt heel wat moois mee! Veel plezier en lekker genieten van de indrukken! -
19 Maart 2014 - 00:16
Jan Deurloo:
Leuk je verslagen te lezen, Elien!
Je maakt heel wat moois mee! Veel plezier en lekker genieten van de indrukken! -
19 Maart 2014 - 01:09
Erica:
Dat reizen per trein klinkt nogal claustrofobisch, ik denk dat ik er gek van zou worden van die drukte. Wat een vakantie toch he, wat maak je een berg mee joh. En dat wassen met kleren en al, dat heb ik de laatste dagen ook maar gedaan bij de waterval. Maar in mijn geval om de muggen wat minder beschikbaar vel te geven :-) Laatste eindjes hee meid! Geniet er nog even van. Straks dat geregelde leventje in Nederland weer in, dat zal even wennen zijn. Geef nog even lekker wat centjes aan de street kids zodat ze 's avonds ook kunnen eten, voel je jezelf ook beter bij. Wij hebben het zooooo goed in de westerse wereld. Vaak vergeten we dat even,..... Knuf, xx Erica -
19 Maart 2014 - 17:43
Jacqueline:
Heerlijk om te lezen, wat een belevenis he! En tjonge, het Holy festival, lijkt me fantastisch om mee te maken. Geniet van Nepal, ik vond het prachtig! -
20 Maart 2014 - 12:01
Aat:
Hoi Lien,
Wat een cultuurschokken maak je mee! Zou je in Holland nog wel kunnen wennen?
Bij deze wil ik je voor morgen alvast een leuke verjaardag toewensen.Ook daar hoort vast weer een bijzonder ritueel bij!!?? -
20 Maart 2014 - 19:09
Sonja:
Hoi Elien,
Wat gaat de tijd snel om. Al weer 3 weken onderweg. Ik wens je een hele leuke en fijne verjaardag vrijdag. Wen weer voorzichtig aan het westerse leven. Ik zal je volgende week nog een beetje in je eigen wereld laten zitten. Goede terugvlucht en we zien elkaar snel.
Gr. Sonja XXX -
21 Maart 2014 - 11:41
Pieter:
Elien,
Van harte gefeliciteerd! Geniet nog van de laatste dagen in een "andere" wereld.
Pieter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
