Nepal, Lumbini

21 maart, speciale dag om in een park in Nepal mn laatste reisverslag te schrijven. Mn reisgenoten zijn aan het mediteren, ik schrijf en eet een zak chips leeg. Om het park heen zie ik een paar kinderen, gaan niet naar school, eentje van misschien 5, de andere van een jaar of 8, met een soort kapmes, ze snijden gras en vullen hele grote zakken, zijn dus aan het werk op het land.
Een paar dagen geleden zijn we met een taxi naar Lumbini in Nepal gereden, de geboorteplek van Boeddha, veel gezien onderweg. Mensen doen hun behoeftes langs de weg, grappig gezicht, soms drie op een rij.
De grens gaan we lopend over, uitchecken in een duister grenspostje voor India, visum halen voor Nepal in een volgend hokje. En dan weer verder met de taxi door de dorpen.
Tegen de avond zijn we in ons hotel, de electriciteit is uitgevallen, dus snel klamboe ophangen voordat het echt te donker wordt. In het dorp vinden we na 3 weken India eindelijk een flesje wijn, yammie. Nicole en ik verheugen ons al op de 2e helft van de avond, eindelijk een glaasje wijn op de kamer :-) Achteraf moeten we meerdere wijnen proeven voordat het drinkbaar is haha, de eerste fles leek wel spiritus, dat kon echt niet hoor. Als we later een spin zien op de kamer, blijkt dat Nicole nog banger is dan ik. Met veel lawaai, gegil en gelach, vangen we de spin, later blijkt wel dat het hele hotel ons gehoord heeft.
In Lumbini is een heel groot park waar veel Boeddhistische landen een tempel gebouwd hebben waar je in kan. Monnikken en nonnen verblijven daar. We bezoeken ook een opleidingsinstituut voor jonge monnikken,  ze zitten er vanaf een jaar of 5. 
Ook de plek waar Boeddha geboren is is een speciale plek waar veel mensen samenkomen. Er komt een jongen  naast me zitten, hij is 12 en kan niet naar school omdat hij geenr geld heeft, ziet er triest uit. Ik besluit hem geld te geven, en ben erg verbaasd als hij zegt dat hij meer nodig heeft, pfffff. Ik leg hem toch even uit ik ook voor mn geld koet werken en dat hij blij moet zijn met wat hij krijgt, het is allemaal zo dubbel.
Donderdag gaan we weer op pad, door dorpjes lopen en rijden, naar de plek waar Boeddha is opgegroeid. De dorpjes zijn erg klein en overal komen nieuwsgierige blikken onze kant op en ze zwaaien naar ons. Je zou kunnen zeggen dat het hele dorp uitrukt om ons te zien, erg grappig. Op 1 van de plekken waar we komen blijkt een groepstoilet  te zijn, das ook wat :-) met zn allen tegelijk piesen.....
Nou, ik ga me opmaken voor mn party vanavond, spullen inpakken, morgen binnenlandse vlucht naar Delhi, zondag vliegen naar Amsterdam, tis snel gegaan, was een boeiende schitterende reis.
Liefs, Elien